Systirin sjálf var ekki á móti þvílíku kjaftæði frá báðum hliðum, að hún hafi verið rugguð af píkum, bara rokkað og það er allt og sumt, sem krakkar gerðu, fokuðu þessari fegurð í öllum rifunum sínum og svo fokkuð að hún jafnvel greyið drukknaði í stunum. Klám flott, fullt af dásamlegum augnablikum, þvílík elskan og svo druslulegur fjandinn, elskhugi stórra píka.
Það er ekki einu sinni alveg ljóst hvort bróðirinn hjálpaði systur sinni, gladdi hana eða kenndi henni. Allavega ætti hún að vera honum þakklát eftir svona helvíti. Það er fyndið að sjá hvernig hann notar bæði fallusinn sinn og leikföngin hennar til að þróa endaþarmsgat systur sinnar. Það er bjart og spennandi og þú getur séð smáatriðin sem eru svo dýrmæt í ferli sem þessu. Ég velti því fyrir mér hvað hann kveikir í henni næst.
Mig langar virkilega að verða myndatökumaður.